20 Şubat 2017 Pazartesi

Ben korktum azıcık sizide korkutayım olur mu ? :))



    Merhaba,
Bugün size yeme içme gezme tozma alışveriş konuları dışında bişey anlatıcam.Geçenlerde
başımdan geçen beni tırsıtan bir olaydan bahsedicem. Evimizin karşısında boş bir bina var ve oldukçada mekruh görünüyor. Bu sebeple o bina hep beni bi rahatsız etmiştir. Önünden geçerken yada pencereden bakarken gözüm iliştiğinde falan. Bina mütahite verilmek üzere mirasçılar tarafından boşaltılmış benim duyduğum ama üç yıldır o sokakta oturuyoruz ne gelen var ne giden. Ne tamir edilip yerleşiliyor nede mütahit binayı yıkmaya başlıyor, bina öylece yeni binaların arasında çürük diş misali sırıtıyor anlıycanız :) Sabahları saat yediyi çeyrek geçe evden çıkıyorum ve malum hava hala karanlık oluyor. Bu mekruh binanın önünden de her sabah geçiyorum ve sokağın o kısmıda karanlık oluyor. Bende binanın önünden geçerken adımlarımı hızlandırıp kafamı hiç çevirmeden koşar adım ilerliyorum sokakta. Geçenlerde bir sabah, yine karanlık sessiz ve boş sokakta yürürken, tam o binanın önünden geçiyordumkiii, binanın demir dış kapısının açılma sesini duydum. Ve ben ödlek ve meraklı sherlock çakması olduğum yerde durdum. Hem korkudan kalp atışlarım hızlandı hemde o noktada çakılıp kaldım. Metalin betona sürtünme sesine benzer iç acıtan o ses devam etti, bende kapıya odaklandım. Sonra bir çift el kapıyı kenarlarından kavrayıp kendine doğru çekmeye devam etti. Allahım ne çıkacak diye hem meraklı hem tırsmış bi vaziyette bekledim. Kapıdan çok yaşlı bir adam çıktı ve tabi direk bana baktı. Bense adamla göz göze geldikten sonra kelimei şahadet ardından nas suresiyle koşturup sokaktan çıktım. O korkunç an bütün gün aklımdaydı. Paranormal olaylardan hem korkarım hemde merakımı cezbeder, bu sebepten kendi kendime ekşın yarattığımı düşündüm. Ama yani sonuçta boş bir binadan ki kapısı bile zar zor açılan bir binadan o yaşlı adam neden çıktı, o kimdi, nereye gitti, ertesi sabah gene görürmüyümdü... öf öf kafamda deli sorular :)
Neyse akşam oldu eve gittim, anneme söylesemmi söylemesemmi düşündüm önce bi, çünkü o evden korktuğum için annem hep bana gülmüştür. Sonunda söyledim, annem gene güldü ve dediki o evde mirasçılardan biri yaşıyormuş orayı terketmemiş ve bina meğerse o yüzden yıkılamıyormuş.
Yani olayda paranormal bi durum yokmuş, amca zaten orada yaşayıp çıkmamakta ısrarcıymış.
Ama ben hala o evin önünden geçerken bi tırsıyomuyum, evet hemde çok :)

1 yorum:

PERA PALAS'TA ÇAY SAATİ ...

    Merhabaaaa uzun bir aradan sonra blog okuyan canım insanlar :) Geçtiğimiz haftasonu çok özel bir gün geçirdim tarihi Pera Palas Oteld...